تاریخچه حمام در ایران
شست‌وشوي بدن و حمام كردن براي ايراني‌ها علاوه بر پاكيزه كردن تن و دفع چرك، يك آيين مذهبي هم بوده. در تمام اديان پيش از اسلام- از مهرپرستان گرفته تا زرتشتي‌ها-غسل كردن يكي از شرط‌هاي شركت در مراسم بوده، اين است كه نه تنها در يك جايي مثل كاخ شاهي تخت جمشيد نشانه‌هايي از حمام پيدا مي‌كنند بلكه باستان‌شناس‌ها، بعد از كلي جست‌وجو به اين نتيجه رسيدند كه ساخت حمام‌هاي عمومي از عهد هخامنشي در همه شهرهاي ايران رايج بوده است.
غسل كردن چه به صورت واجب و چه به صورت مستحب، به مناسبت‌هاي مختلف به مسلمان‌ها سفارش شده، به همين خاطر بعد از اسلام، شاهان ايراني و البته آدم‌هاي خير، شهرهاي ايراني را پر كردند از حمام‌هاي عمومي تا جايي كه در شهري مثل اصفهان فقط در عهد صفوي 272 حمام عمومي ساخته شد.

يك فضاي گنبدي شكل نيمه تاريك پر از بخار به علاوه داستاني كه توي آن، اولين حمام را جن‌ها براي حضرت سليمان مي‌سازند، زهره خيلي‌ها را آب مي‌كرد و خيلي‌ها بودند كه از ترس اجنه پا به حمام نمي‌گذاشتند. نمونه‌اش همين مظفرالدين‌شاه، پنجمين شاه قدرت قاجار خودمان كه هر وقت ،حمام رفتن و آب تني به سرش مي‌زد، امير بهادر وزير جنگش را به حمام مي‌فرستاد تا آنجا را از وجود اجنه پاك كند!

برای دانلود به ادامه مطلب بروید…

آداب و سنن در حمام های قدیم
سابقاً در همه جای ایران حمام عمومی وجود داشت و اهالی محل اقلاً هفته‌ای یک بار به منظور نظافت به حمام می‌رفتند . با این تفاوت که مردان قبل از طلوع آفتاب تا ساعت هشت صبح حمام می‌گرفتند و از آن ساعت تا ظهر و حتی چند ساعت بعد از ظهر حمام در اختیار زنان بود . امروز هم حمام عمومی در غالب نقاط ایران وجود دارد ، منتها فرقش با حمام‌های قدیم این است که در حمام‌های قدیم از خزینه استفاده می‌شد ، ولی در حمام‌های عمومی جدید دوش‌های متعدد جای خزینه را که به هیچ وجه منطبق با اصول بهداشتی نبود گرفته است
در حمام‌های عمومی خزینه‌دار که امروزه در ایران کمتر وجود دارد سنن و آدابی را از قدیم رعایت می‌کردند که بعضاً جنبه ضرب‌المثل پیدا کرده است
یکی از آن آداب این بود که هر کس وارد خزینه حمام می‌شد به افرادی که شست و شو می‌کردند سلام می‌کرد و ضمناً در همان پله اول خزینه دو دست را زیر آب کرده ، کمی از آب خزینه بر‌می‌داشت و به یکایک افراد حاضر از آن آب حمام تعارف می‌کرد ، برای تازه وارد مهم و مطرح نبود که افراد داخل خزینه از آشنایان هستند یا بیگانه ، به همه از آب مفت و مجانی تعارف می‌کرد و مخصوصاً نسبت به افراد بیگانه بیشتر اظهار علاقه و محبت می‌کرد زیرا آشنا در هر حال آشناست و دوست و آشنا احتیاج به تعارف ندارند
سنت دیگر این بود که هر کس وارد حمام می‌شد ، برای اظهار ادب و تواضع نسبت به افراد بزرگتر که در صحن حمام نشسته ، مشغول کیسه‌کشی و صابون‌زدن بودند ، یک سطل یا طاس بزرگ آب گرم از خزینه حمام بر‌می‌داشت و بر سر آن بزرگتر می‌ریخت ؛ البته این عمل به تعداد افراد بزرگ و قابل احترام که در صحن حمام نشسته بودند تکرار می‌شد و تازه وارد وظیفه خود می‌دانست که بر سر یکایک آنان با رعایت تقدم و تأخر آب گرم بریزد . بسا اتفاق می‌افتاد که یک یا چند نفر از آن اشخاص مورد احترام در حال کیسه کشیدن و یا صابون زدن بودند و احتیاجی نبود که آب گرم به سر و بدن آنها ریخته شود ، با این حال این عوامل مانع از ادای احترام نمی‌شد و کوچکترها به محض ورود به صحن حمام خود را موظف می‌دانستند که یک طاس آب گرم بر سر و بدن آنها بریزند و بدین‌وسیله عرض خلوص و ادب کنند

از آداب دیگر در حمام‌های عمومی خزینه‌دار قدیم این بود که اگر تازه وارد ، کسی از آشنایان و بستگان نزدیک و بزرگتر از خود را در صحن حمام می‌دید ، فوراً به خدمتش می‌رفت و به منظور اظهار ادب و احترام او را مشت و مال می‌داد یا اینکه لیف صابون را به زور و اصرار از دستش می‌گرفت و پشتش را لیف می‌زد
در هر صورت این رسوم از قدیمیترین ایام یعنی از زمانی که حمام خزینه به جای آب چشمه و رودخانه در امر نظافت و پاکیزگی مورد استفاده قرار گرفت ، معمول گردید .
ذكر این نكته ضروری است كه این رسوم و یا دیگر رسومی كه در اینجا آورده نشده به یك شكل در سراسر ایران اجرا نمی‌شده و در مناطق مختلف ، رسوم و آداب و سنن مختلفی وجود داشته است

.
بی مناسبت نیست که اطلاعات زیر را درباره حمام‌های قدیم و آداب حمام رفتن ، از نوشته شادروان علی جواهر کلام نقل كنیم :
در عهد قاجاریه حمام رفتن در فصل زمستان کار دشواری بود و غالب مردم اواخر پاییز حمام می‌رفتند و تا شب عید رنگ حمام را نمی‌دیدند . این وضع منحصر به ایران نبود ، فرنگی‌ها هم تا پیش از جنگ‌های صلیبی اصلاً اطلاعی از حمام نداشتند و همین که ایام جنگ‌های صلیبی به شرق آمدند با حمام آشنا شدند . مع ذالک باز هم تا مدتی بعد از آن حمام نرفتن در فرنگستان مد بود و مشهور است که یکی از ملکه‌های فرانسه همیشه افتخار می‌کرد که پنج سال است به حمام نرفته است
کلیات حمام
حمام‌های قدیم معمولاً چند متر از سطح کوچه و بازار پایینتر بود ؛ چون اگر غیر از این می‌بود آب به خزانه سوار نمی‌شد . سر در حمام شکل دیو و رستم و یا شیطان و مالک دوزخ را نقاشی می‌کردند،. در هر صورت چندین پله پایین می‌رفتن تا به سر بینه یا رختکن می‌رسیدن. “بینه” یک حیاط سرپوشیده‌ای بود که وسط آن حوض بزرگی قرار داشت . اطراف بینه سکوهای بلندی دیده می‌شد که در آنجا رخت می‌کندند . استاد حمامی در کنار یکی از آن سکوها یا بالای یکی از سکوها می‌نشست و جعبه دخل را هم بغل دستش می‌گذاشت . از سقف بینه چراغ بزرگ گرد سوز و گاهی هم چهلچراغ تا بالای حوض آویخته بود . دور تا دور سکوهای رختکن تیر می‌گذاشتند و به آن تیرها گوی‌های شیشه‌ای رنگارنگ می‌آویختند .

خرید آنلاین:

در پایان خرید ، لینک دانلود فایل نمایش داده می شود و به ایمیل شما ارسال خواهد شد. راهنمای خرید و دانلود فایل