پروژه آشنایی با مرمت ابنیه – مسجد کبود تبریز 59 صفحه
مسجد کبود تبریز
این بنا در مرکز شهر تبریز واقع است ویکی از شاهکارهای معماری دوره اسلامی به سبک آذری بشمار می رود.
این مسجد در زبان محلی ، گوی مچید(مسجد کبود) ودر منابع گاه مسجد جهان شاه نامیده می شود؛ اما در گذشته به مسجد و عمارت مظفریه معروف بوده است .
بانی بنا، میرزا جهان شاه بن قرایوسف ترکمن-و به روایات دیگر همسر وی: جهان بیگم خاتون یا دخترش صالحه خاتون-سومین پادشاه از سلاطین طایفه قراقویونلواست که در سال 839ه-ق در آذربایجان و نواحی شمال غرب ایران حکومت می کرده است و بر طبق بقایای کتیبه موجود، این بنا را در سال 870ه- ق به پایان رسانده است،که طراح بنا« میر نعمت الله بن البواب»:نبیره میر عبدالوهاب تبریزی بوده است.
بنایی عالی است که با کاشی های زیبا آراسته شده.
گنبدهای بلندی دارد … جامع دل انگیزی است که هر کس داخل آن شود، دلش اجازه بیرون شدن را نمی دهد؛ لیکن شعیان غالباً از رفتن بدان مسجد خوداری می کنند. این بنا با کاشی های زیبائی آراسته شده…
تاورنیه – سیاح فرانسوی که یک سال بعد از کاتب چلبی از تبریز دیدن کرده، در خصوص این مسجد می نویسد: در اطراف میدان بزرگ تبریز و مجاورت آن، بقیه آثار و بناهای عالی دیده می شود و چهار- پنج مسجد را که در عظمت بنا بی نظیر هستند، به خرابی واگذارده اند .
