مجتمع مسکونی خزر در حومه شمالی شهر تهران واقع شده است که این محله دارای تراکم بالایی از ساختمان ها و کوچه های باریک می باشد. لذا شهرداری تهران بدین منظور حدود 48 متر از 350 متر را از مساحت ساختمان کم کرده و برای گسترش کوچه در نظر گرفته است.

از ویژگی های برجسته این مجتمع تراس های محدود شده و نمای آن می باشد. چرا که از الگو های هندسی و منظم استفاده شده است که الهام گرفته از بخش معماری باستانی فارسی و ارزش های انسانی می باشد. همچنین، این ایده در طراحی نما، سبب فراهم آوردن حداکثر نور طبیعی و بازی بین نور و سایه در فضای داخلی شده است.

این پروژه در زمینی قرار می گرفت که از سمت ورودی زمینی تودلی به حساب می آمد و در گودی می نشست اما از سمت پشت به محوطه گسترده که قبلا بستر رودخانه بود مشرف بود. (دیاگرام شماره 1)

سوال پروژه که چگونه می توان به این مسئله متناقض پرداخت که پروژه در عین حال که در گودی قرار گرفته، بتواند خود را بنمایاند و در بین مابقی پروژه ها گم نشود و شخصیت خود را داشته باشد و همچنین مانع اشراف همسایگان بلند قدش بر فضاهای خصوصی و حیاطش بشود.