بخش سلطانیه با وسعتی حدود 156 هكتار در ناحیه مركزی متمایل به غرب استان زنجان، 48 درجه و 48 دقیقه طول شرقی جغرافیایی و 36 درجه و 36 دقیقه عرض شمالی جغرافیایی با ارتفاع 1880 متر از سطح دریا در 40 كیلومتری جنوب خاوری استان زنجان قرار گرفته است.
سلطانیه امروزی به عنوان مركز بخش، ازتوابع شهرستان ابهر به شمار میرود و كوههای یان بلاغ و آغ داغ در شمال و جنوب آن واقع اند.
وجود چمن سلطانیه، قرار گرفتن كوههای اطراف و ارتفاع مكانی، منطقه را در ردیف نواحی بادخیز قرار داده است و سبب شده تا سلطانیه دارای آب و هوای نسبتاً معتدل مایل به سرد و خشك باشد. بیشترین درجع حرارت در تابستانها 28 درجه بالای صفر و كمترین آن در زمستان به 15 درجه زیر صفر می رسد و میانگین آن 1/11 سانتیگراد است.

حداكثر میزان بارندگی در سال 350 میلیمتر است.بارش و نزولات جوی درسلطانیه كه متأثر از آب و هوای استان است تابع دو باد معروف به «مه» و «شروه» است.كه به ترتیب از شمال به جنوب و از جنوب غرب به شمال شرق حركت می كنند.
شهر سلطانيه در 30 كيلومتري جنوب شرقي شهر زنجان و در 54 كيلومتري ابهر قرار دارد . اين محل طبق كتيبه هائي كه از پادشاهان آشور بدست آمده ، در قرن هشتم قبل از ميلاد محل سكونت طايفه جنگاور ( ساكاراتيها ) بوده و در عهد فرمانروايان ماد به اسم (( اريباد )) خوانده مي شده است و پارتها آنرا بنام نخستين پادشاه خود ” ارساس ” ناميدند .

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

برخی از محققان نظیر پروفسر ویلبر معتقدند که اجرای هر طرح معماری به سه عنصر اجتماعی بستگی دارد.
اول جامعه ای که به آن طرح نیازمند است؛ دوم شخص یا اشخاصی که از اجرای طرح حمایت می کنندو هزینه مالی آن را متعهد می شوند؛ سوم معمار یا استاد کارانی که طرح را اجرا می کنند. جذابیت تحقیق و مطالعه معماری ایران در این است که دریابیم چگونه این عوامل سه گانه بر یکدیگر تأثیر می گذارند و سرانجام به احداث بنایی منجر می شوند کاربرد بناها مطالعه درباره معماری ایران, نشان دهنده چگونگی گسترش آن در طی پانزده قرن گذشته است. در هر دوره بناهایی با ویژگیهای گوناگون در روستاها, شهرها, جاده های کاروانی, مناطق کویری, گذرگاههای کوهستانی و شهرهای ساحلی ایجاد گردیده که کاربردهای متفاوت داشته اند. اهمیت معماری اسلامی وقتی آشکار می شود, که بدانیم در ساخته های این دوره به کاربرد مادی و معنوی بناها ـ که از مهمترین ویژگیهای آن است ـ توجه شده است.

برای دریافتن اهمیت این ویژگیها در گسترش معماری شایسته است طبقه بندی بناهای دوره اسلامی و کاربرد آنها را مشخص کنیم.
بطور کلی بناهای دوره اسلامی را می توان به دو گروه عمده تقسیم کرد: الف) بناهای مذهبی. شامل مساجد, آرامگاهها, مدارس, حسینیه ها, تکایا, و مصلی ها؛ ب) بناهای غیر مذهبی. شامل پلها, کاخها, کاروانسراها, حمامها, بازارها, قلعه ها و آب انبارها. در دو گروه فوق از بناهای دوره اسلامی, مکانی برای عبادت, تجارت و سکونت وجود داشته است. مساجد مساجد مهمترین بناهای مذهبی هر شهر و روستا هستند که همواره نقش مهمی در زندگی مسلمانان داشته اند. اقامه نماز جمعه, مراسم مذهبی, ایراد خطبه ها و تدریس در مساجد انجام می گرفت؛ زیرا مسجد بهترین مکان برای ابلاغ فرامین حکومت به مردم بود. اغلب مساجد در مرکز شهرها, نزدیک بازارها و محدوده دارالحکومه ساخته می شدند و اگر شهری به بیش از یک مسجد نیاز داشت, مساجد دیگری از طرف حکومت یا افراد خیر احداث می شد.

برای توضیحات بیشتر و دریافت فایل به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

مقدمه:
تفکر و حکمت جوهر هنر دینی است. تفکری که راهبر سیر بشر از ظاهر به سوی باطن و از باطل به سوی حق باشد.با حیات مجدد تفکر و حکمت، هنر اسلامی نیز احیا خواهد شد هنرمند در سایه چنین تفکری می تواند به ذات هنر تقرب یابد، هم به صورت بپردازد و هم از دیدار اشیا چنان که هستند بهره مند شود.هنرمند در این فضای مقدس هم عابد هست و هم زائر.
هنرمند مومن با خیالاتی که مظهر قهر الهی هستند سروکار ندارد، اثری که این هنرمند خلق میکند تنها وجود متعالی و برتر اسماء الله الحسنی است که در هنر او به ظهور میرسد.

و در معماری نه بعنوان تنها جزئی از هنر بلکه مهمترین هنری که با تمام و کمال زندگی بشریت تلفیق شده است به جستجوی آن تفکر و حکمت ناب اسلامی که جوهر و ریشه ی
اصلی هنرمند میشود می پردازیم تا بیابیم تمایزاتی که هنر اسلامی را ورای دیگر هنرهای دینی قرار می دهد.

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمایید…

تاريخچه:
نياز انسان به سرپناه نه تنها در حال حاضر بلكه درسفر هم از روزگاران باستان مورد توجه بوده است. در ايران زمين از گذشته بسيار دور آثار و مظاهري ازاين گونه پناهگاهها و استراحتگاههاي بين راه ديده مي شود. در دوران اسلامي ايجاد اين گونه بناها با ويژگيهاي گوناگون در شهر و روستا جاده هاي حاشيه كوير و معابر كوهستاني با نامهاي مختلف چون رباط و كاروانسرا رو به توسعه و گسترش نهاد.
عملكردهاي گوناگوني كه در گذشته كاروانسرا به عهده داشته باعث گرديده نامهاي متفاوتي براي اين گونه بناها در فرهنگ لغات جاي گيرد

از جمله: كاربات، رباط، ساباط و خان.
اين بناها در واقع داراي عملكرد و ظايفي مشابه كاروانسرا بوده ول از نظر ويژگيهاي معماري تفاوتهايي داشته اند. نام كاروانسرا تركيبي از كاروان (كاربان) به معني جمعي مسافر كه گروهي سفر مي كنند و سراي به معني خانه و مكان هر دو كلمه ماخوذ از پهلوي ساساني است. منابع تاريخي حكايت از آن دارند كه بنيانگذار احداث بناهاي مورد بحث ما هخامنشيان بودند هرودوت مورخ يوناني در كتاب پنجم خود از منزلگاههايي گفتگو مي كند كه توسط هخامنشيان بين شوش و سارد ساخته شده بود .

برای توضیحات بیشتر و دریافت فایل به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

مسجد حاج رجبعلي هم به عنوان مدرسه علميه و هم گنبد و هم محراب براي اقامه نماز داشته است اين مسجد داراي 3 ايوان است اصلي در جهت قبله قرار دارد و دو ايوان كوچكتر در شرق و غرب حياط است. هم چنين در بخش شمالي مسجد يك مهتابي موجود بوده كه هنگام زمستان در آن قسمت نماز برگزار مي‌شده است.
در بخش شرقي يك خانه كوچك با حياط مركزي وجوددارد كه به نظر مي‌رسد خانه مدرسه باشد اما درمحله به خانه ميراب معروف است. كه كاملاً در ارتباط با مسجد مي‌باشد.

تركيب ساختار و تزئينات بي‌نظير مسجد آن را به يك بناي منحصر به فرد تبديل كرده است. اين مسجد داراي يك گنبد در وسط و دو نيم گنبد در جهت شرق و غرب بوده كه دو شبستان با دو فرش انداز در ادامه اين دو نيم گنبد قرار مي‌گرفته است.
دهانه قوسهاي اصلي آن 5/7 متر و گنبد مياني بر روي پلان بيضي واقع است. طبق عكسهاي قديمي، در جهت شرقي يك ورودي وجود داشته كه با يك هشتي به داخل حياط ارتباط پيدا مي‌كرده است. بنا به گفته قديميان محله ورودي اصلي با يك جلو خان بزرگ در بخش شمالي قرار داشته كه با راهروهايي به داخل حياط وارد مي‌شده است. در حال حاضر تنها نقشه عبدالغفار (سال 1309) مويد اين مطلب مي‌باشد.

برای توضیحات بیشتر و دریافت فایل به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

كاخ هشت بهشت
تاريخچه
كاخ هشت بهشت اصفهان در سال 1080 هجري قمري و مقارن با سومين سال سلطنت شاه سليمان صفوي به اتمام رسيده و نمونه عالي ترين كاخهاي نشيمن دوران صفويه است.
موقعيت
از گزارش هاي مورخان چنين بر مي آيد كه باغ هشت بهشت كه امروزه جز پاركي بي هويت چيزي از آن نمانده در اصل جزيي از باغ بزرگ نقش جهان بوده است كه شاه اسماعيل اول در غرب محلي ساخت كه بعدا ميدان نقش جهان احداث گرديد. عمارت هشت بهشت در حال حاضر در حاشيه ي شرقي محور چار باغ قرار دارد

وضعيت فعلي
باغ و قصر هشت بهشت از طرف ناصر الدين شاه قاجار به بانو افتخار الدوله واگذار شده بود مشروط بر اينكه وضع آنرا تغيير نداده و حريم آنرا در خيابان چهار باغ در كمال تنظيف و تنقيح نگاهداري كند. پس از فوت بانوي مزبور باغ و قصر هشت بهشت در تصرف وراث او باقي ماند ولي در اين مدت تغييرات كلي در وضع باغ وقصر مزبور بوسيله متصرفين بنا داده شده و مانند عالي قاپو و چهلستون تزئينات نقاشي و طلا كاري و آينه كاري آن در زير قشري از گچ با تزئينات گچي مستور شده بود. از تاريخ پانزدهم شهريور ماه 1343 كه باقي مانده باغ هشت بهشت و برجاي مانده هاي قصر مزبور رسماً به وزارت فرهنگ وهنر وقت واگذار شد تعميرات اساسي آن بوسيله اداره باستانشناسي شروع گرديد واز آن تاريخ تا امروز اين تعميرات ادامه دارد. در حال حاضر اين كاخ به عنوان يكي از آثار تاريخي مهم اصفهان مورد بازديد گردشگران قرار مي گيرد.
كاربري
كاخ هشت بهشت از كاخ هايي بوده است كه تنها براي استفاده ي خانواده ي سلطنتي و اقامت نزديكان آنها استفاده مي شده است و مثلا فعاليت هايي نظير پذيرايي از ميهمانان در آن صورت نمي گرفته است بدين ترتيب مي توان گفت اين بنا يك اقامتگاه اختصاصي بوده است.