آپارتمان بلوک شهری با ۵ طبقه مسکونی بر روی پیلوت و ۲ طبقه زیرزمین با اسکلتی موجود موضوع طراحی قرار گرفت. در این مرحله از پروژه لازم بود در مورد پلان داخلی و ارتباط فضای درون با فضای بیرون به وسیله جداره خارجی تصمیم گیری شود. نوع نگاه ویژه کارفرما در مسئله امتداد دید بصری در عین محرمیت فضا موضوعی اساسی در انتخاب نوع برخورد با این پروژه بوده است.در تراز پیاده رو دیوارهای خارجی محوطه کاملا برداشته شد تا واحد تجاری بی هیچ واسطه‌ای در ارتباط با فضای عمومی قرارگیرد.

مرز گسترش یافته، باز‌تولید فضای مرز
چگونگی تعریف مرز میان درون و بیرون در این تیپ از پروژه‌ها موضوعی است که نه تنها ظاهر بیرونی بنا را شکل می دهد بلکه تعریف کننده رابطه میان فضای درون و بیرون ساختمان نیز هست. در سده اخیر و با توجه به تحولات شهرسازی این ارتباط به تنها جداره‌ای نیمه مجوف تبدیل شد که مرزها را از یک نرم فضای متوجه به دو جهت داخل و خارج به جداکننده ای میان این دو‌فضا تبدیل می‌کند و این فرصت فضایی را به حداقل می‌رساند. در‌ این پروژه به واسطه چرخش پوسته های آجری به سمت چهارراه مجاور، فضایی میان پوسته آجری و جداره شیشه ای شکل یافته است که می توان از آن به‌عنوان مرز «گسترش‌یافته» نام برد.