طراحی ساختمان مسکونی میگون در یکی از مناطق خوش آب و هوای شمال تهران با زمستانهای سرد و خشک کوهستانی واقع شده است و به لحاظ اقلیمی و موقعیت پروژه، یک تناقض بزرگ را با اکثر نقاط تهران به واسطه آلودگی شهری تجربه می کند. که حاصل آن استرس و خطرات بیماری های مختلف می باشد. طرح ساختمان مسکونی مِیگون برای افرادی طراحی شده که به دنبال توقف و استراحت در حومه شهر باشند تا انرژی و آرامش خود را در چنین خانه ای کسب کنند و روزانه با قدرت بیشتری به سمت فضاهای شلوغ شهر بروند.

بزرگترین مانع طراحی پروژه درخواست کارفرما مبنی استفاده از حداکثرهای موجود بود. تا آنجا که سطح اشغال و زیر بنا و ارتفاع ساختمان و طبقات تا آخرین حد مجاز برای این پروژه در نظر گرفته شوند. ساختمان مسکونی میگون در زمینی از جنس سنگ و با اقلیم سرد و خشک واقع شده است. به واسطه رعایت اصول مربوط به محیط زیست و صرفه جویی در ارتباط بصری بین ساختمان و اطراف، طراحی با پیشرفت قابل توجهی همراه بود. در نمای جنوب ساختمان تراس های عریضی به واسطه ضخامت کف و سقف به واحدهای آپارتمانی اضافه شد تا عملکرد به بخش از چهره ساختمان اضافه شود و این ضلع از ساختمان را زنده کند.

در گذشته، فضای زندگی انسان در کنار طبیعت بوده، اما امروز به دلیل تعریف فضای معماری در طبقات بالاتر از سطح زمین، این ارتباط تا حدود زیادی از بین رفته است. همچنین بافت قدیم شمال شهر تهران، کوچه باغهای سرسبزی داشته که به تدریج با افزایش ساخت و سازها، سرسبزی خود را از دست داده اند. تلاش برای یافتن راهی در جهت تقویت ارتباط با طبیعت چه به لحاظ بصری و چه به لحاظ فیزیکی، ایده اصلی پروژه را تعریف کرد. در پروسه طراحی پروژه برای تمامی فضاها، با توجه به محدودیتها و ضوابط، هر جا که امکان ایجاد فضای سبز بود، جزئیاتی مناسب طراحی شد. به طور کلی در پروژه، بجز سطوح داخلی فضای زندگی و مسیرهای تردد در مشاعات، تمام سطوح افقی باقیمانده با هدف افزایش حداکثری فضای سبز، به شکل باغچه های بزرگ و کوچک طراحی شد. مهمترین این فضاها، حیاط، بام و حیاط نیم طبقه می باشند.

ایده طرح نما در امتداد ایده اصلی پروژه، بدین صورت شکل گرفت تا کالبد بنا با رفتار طبیعی در برابر دو مسئله مهم-یکی دید و منظر و دیگری ایجاد فضای مناسب برای رشد و گسترش گیاهان-گشوده شود.این گشایش از یک طرف با فاصله گرفتن پوسته نازک کاری از بدنه اصلی ساختمان و از طرف دیگر با گشایش و فاصله گرفتن تدریجی پوسته نازک کاری نما و همینطور چرخش تدریجی عناصر شکل دهنده نما برای به حداقل رساندن سطح پوشش، طراحی شد که فضای رشد و گسترش گیاهان به تدریج تا بازترین قسمت نما فراهم گردید.

ساختمان مسکونی بالکانه در سایتی به مساحت 624 متر مربع با عرض 14 متر در منطقه فردیس کرج واقع شده است. طراحی این پروژه مسکونی توانست به جایزه معمار 96 در بخش ساختمان های مسکونی راه یابد. ساختمان بالکانه شامل 5 طبقه واحد مسکونی و یک پارکینگ بوده، که ورودی اصلی آن از ضلع شمالی می باشد. یکی از مشکلات منطقه فردیس کیفیت پایین ساخت ساز و رعایت جزئیات اصولی در مباحث اجرایی است. به همین علت تیم طراحی دال استودیو تمام تلاش خود را به کار بسته که این معضل در پروژه خود وجود نداشته باشد.

با توجه به مسطح بودن بیشتر نمای ساختمان های رو به خیابان، سعی کردیم که چهره اصلی پروژه دارای تغییرات حجمی و کالبدی باشد تا نمای پروژه با خیابان ارتباط بهتری برقرار کند. به همین علت برنامه ای ساده برای طراحی تراس ها در نظر گرفتیم. طراحی تراس های مدولار بر روی پوسته ساختمان به هماهنگی پروژه با محیط اطراف کمک کرده است. علاوه بر ایجاد احجام و خطوط مدولار از متریال آجر قرمز و چوب در نما استفاده شده تا ساختمان برجسته تر شود، بی رنگی فضا در محیط محله را جبران کند.