این پروژه به عنوان یک نمونه با ارزش از حفظ یک ساختمان قدیمی در تهران است، در حالی که اکثر بناهای قدیم و مهم تهران در حال تخریب شدن می باشند و جای خود را به مجتمع های مسکونی جدید داده اند. پس از گذشت 20 سال از فرسودگی این خانه که دارای سه طبقه، به همراه زیرزمین و دو طبقه مسکونی، که در یکی از محله های باریک، کم نور و شلوغ تهران واقع شده و از کمبود امکانات رفاهی در داخل و خارج رنج می برد. بنابراین این پروژه به طور کامل مورد بازسازی اعم از: بازسازی و تعمیرات سیستم های ساختاری،تأسیسات مکانیکی و اضافه کردن سطح طبقه سوم به عنوان یک مکان خصوصی بوده است.
اولین قدم، طراحی یک فضای یکپارچه و گسترده قابل سکونت بود. بزرگترین مشکل این خانه، کم نور بودن و تاریکی بیش از حد در مرکز خانه به دلیل فضای تنگ محدوده خانه بوده است. مفهوم اصلی طراحی تعبیه و انتقال نور و رنگ به داخل ساختمان به وسیله یک نورگیر (Void) بوده است که به عنوان خط آسمانه مرکزی بنا تعریف شده است. عرصه های دیگر به طور مرتب به نسبت هسته مرکزی واقع شده اند. طبقه اول به دلیل فعالیت و جنب و جوش زیاد، به عنوان منطقه عمومی در نظر گرفته شده و عرصه های خصوصی مانند اتاق ها به طبقه دوم منتقل شدند. سطح سوم به عنوان یک حیاط خصوصی و خط آسمانه اصلی بنا در نظر گرفته شده است.