موقعیت پروژه در محدوده مرکز شهر تهران واقع در منطقه 7 شهرداری می باشد، در زمینی به مساحت 312 متر مربع با بری حدود 11 متر در جوار مصلای بزگ تهران، خیابان قنبرزاده کوچه ششم پلاک 23 قرارگرفته است. زمانی که کارفرما در اردیبهشت ماه 1394 در مورد پروژه با گروه معماری وارد مذاکره شد درخواست طراحی ساختمانی را داشتند با مشخصات هفت طبقه با اسکلتی فلزی که زیرزمین منفی یک شامل پارکینگ ها، انبارها و موتورخانه، طبقه همکف با کاربری پارکینگ و 5 طبقه مسکونی تک واحدی با متراژی در حدود 165 متر مربع همراه با سه خواب در زیربنایی در حدود 1365 مترمربع به همراه نمایی مطابق با استانداردهای لازم جهت افزایش کیفیت فضای زندگی با در نظر گرفتن بودجه ای محدود و تعجیل در تکمیل پروژه جهت فروش واحدها.

با نیم نگاهی به معماری ارزشمند ایران، راهکارهای ارائه شده در طراحی با اهداف زیر ارائه گردید:
استفاده از الگوهای بومی برای خلق معماری متناسب با نیازهای جامعه امروز؛ توجه به سادگی و همخوانی با بافت همجوار؛ بکار گیری عناصر کارکردی معماری ایرانی از جمله شباک و ارسی در جهت تعدیل نور و ایجاد محرمیت در داخل ؛ توجه به دید و منظر مناسب از درون به بیرون. با جمع بندی موارد فوق روند طراحی از سه مرحله تشکیل شد اول کشاندن نور به داخل واحدها، دوم ایجاد محرمیت و سوم ایجاد دید و منظر مناسب از داخل به خارج؛ بنابراین در هر طبقه از یکرمدول شفاف ویک مدول مشبک استفاده شد تا میزان نفوذ نور به داخل واحدها به حد مناسب تامین گردد.

به در خواست کارفرمای این پروژه، فضای کلی در 5 طبقه مسکونی طراحی شده که بخش های خصوصی مانند اتاق خواب ها در قسمت شمالی ساختمان قرار گرفته اند و تعدادی از اتاق ها، نشیمن و آشپزخانه در بخش جنوبی و نمای آفتاب گیر قرار گرفته اند. دسترسی ساختمان در انتهای یک بن بست قرار دارد و چالش اصلی طراحی نمای شمالی ساختمان، شاخص کردن بنا در انتهای این کوچه ی بن بست، بدون استفاده از احجام اضافی و تزیینات بیش از حد بوده است. به بیانی ساده تر، پنجره ها و متریال و بافت به کار رفته در نمای اصلی از ویژگی های اصلی طراحی این ساختمان است.

در قدم اول، پنجره های نمای شمالی ساختمان که در واقع، پنجره های اتاق خواب ها هستند به صورت رندوم و تصادفی تغییر جهت داده اند تا طراحی نما را تنوع ببخشند. چرخش پنجره ها در میان دیوار های بتنی نما و با به کار گیری متریال چوب در میان پنجره صورت پذیرفته و استفاده از رنگ های خنثی در نما، به شاخص شدن پنجره ها و نمایش فرم های متنوع آن ها کمک کرده است.

ساختمان مسکونی بالکانه در سایتی به مساحت 624 متر مربع با عرض 14 متر در منطقه فردیس کرج واقع شده است. طراحی این پروژه مسکونی توانست به جایزه معمار 96 در بخش ساختمان های مسکونی راه یابد. ساختمان بالکانه شامل 5 طبقه واحد مسکونی و یک پارکینگ بوده، که ورودی اصلی آن از ضلع شمالی می باشد. یکی از مشکلات منطقه فردیس کیفیت پایین ساخت ساز و رعایت جزئیات اصولی در مباحث اجرایی است. به همین علت تیم طراحی دال استودیو تمام تلاش خود را به کار بسته که این معضل در پروژه خود وجود نداشته باشد.

با توجه به مسطح بودن بیشتر نمای ساختمان های رو به خیابان، سعی کردیم که چهره اصلی پروژه دارای تغییرات حجمی و کالبدی باشد تا نمای پروژه با خیابان ارتباط بهتری برقرار کند. به همین علت برنامه ای ساده برای طراحی تراس ها در نظر گرفتیم. طراحی تراس های مدولار بر روی پوسته ساختمان به هماهنگی پروژه با محیط اطراف کمک کرده است. علاوه بر ایجاد احجام و خطوط مدولار از متریال آجر قرمز و چوب در نما استفاده شده تا ساختمان برجسته تر شود، بی رنگی فضا در محیط محله را جبران کند.

طراحی خانه خرند در اصفهان یک پروژه مدرن با اصلاحی سنتی است. واژه خرند یک اصطلاح قدیمی است که به عرصه حیاط گفته می شده و در خانه های سنتی مورد استفاده قرار می گرفت. خانه-حیاط یکی از ویژگی های اصیل معماری ایرانی می باشد که در اصفهان رواج داشته است. بر اساس سیاست های جدید شهرداری و قوانین محدود، حیاط یکی از بنیادی ترین عرصه های ساختمان و معماری محسوب می شود. بخصوص اینکه حیاط در سطوح بالای ساختمان تعبیه شود.
طراحی خانه خرند اصفهان شامل اهدافی اعم از شخصیت شناسی میدانی بوده است. در این پروژه سعی شده تا حیاط را در قالب یک خانه مدرن و جدید بگنجانیم و برای این عرصه شخصیت مجزایی تعریف کنیم. علاوه بر ارائه فضای سبز حیاط سنتی ایران دارای عناصری همچون آب و نور و حریم خصوصی است. آب یکی از مهم ترین عناصر طراحی محوطه و حیاط محسوب می شود که نقش ویژه ای همچون ایجاد رطوبت، زیبایی بصری و آرامش بخش بودن را در خانه های مرکز ایران دارد.

صورت مسأله این پروژه روشن بود؛ آپارتمانی نه چندان بزرگ، با چهار طبقه مسکونی، یک طبقه لابی و پارکینگ، و طبقه زیرین آن، فضای خدماتی. زمین پروژه در یکی از کوچه‌های فرعی خیابان دولت واقع شده است و هدف کارفرما از ساخت، سکونت در ساختمان بود و نه فروش. همه اینها حکایت از این داشت که ما با ساختمانی که صرفأ هزینه‌کردن و فروختن برای آن ارزش است، مواجه نیستیم. نکته جالب توجه و حائز اهمیت این بود که کارفرما در اولین مذاکره مشترک، پروژه خود را این‌گونه تعریف کرد: “خانه‌ای طبیعی”. او در واقع، به دو مقوله بسیار مهم و کلیدی اشاره کرد: “خانه” و “طبیعت”.

در این پروژه، تلاش شد در درجه اول، به مسایل مهمی چون جایگاه ورودی، تناسبات، تفکیک عرصه‌های عمومی و خصوصی، توجه به مقیاس انسانی، بهره‌مندی مطلوب از دیدهای جذاب جنوبی و نیز شمالی توجه شود. از این‌رو، در پروسه پرداختن به روابط داخلی پروژه، پلکان سراسری که به دلیل شرایط پارکینگ، در گوشه پلان قرار داشت، با لغزش خود در طبقه اول، خود را به مرکز پلان نزدیک کرد تا روابط داخلی واحدهای مسکونی و تفکیک عرصه‌ها، شرایط مطلوب‌تری پیدا کند. روح حاکم بر معماری آپارتمان‌ها نیز، ساده، بی‌ادعا و به دور از تجملات رایج معماری مسکونی تهران در نظر گرفته شد، فضاهایی که تا حدی، روح خانه و سکونت را در درون خود داشته باشند.

نمای ساختمان مهم است زیرا فرصتی برای تأکید بر طراحی درون فضا است معماران زیادی در طراحی نمای ساختمانها به طرحهای استاندارد و مطابق ضوابط که گاهی فاقد شخصیت ویژه ای هستند بسنده می کنند و این تأثیر مخربی بر زیبایی و احساس مکان در جوامع شهری خواهد داشت.ساختمان های یک شکل و بی هویت از ظاهر بیرونی خود میتوانند احساس تهی بودن را به مخاطبان انتقال دهند و با گذر زمان منظر شهری را ویران سازند.
نمای ساختمان علاوه بر زیبایی ساختمان و منظر شهری نقش مهمی در بهره وری انرژی و همچنین پیوند دادن طراحی بیرونی با طراحی داخلی فضا دارد. با نوآوری های جدید در متریال ها ، ایده ها و سبک های طراحی نوین ، نمای ساختمانی می تواند فرصت های زیادی را ایجاد کند.
همانطور که ما به طور مداوم از ساختمانهایی که در آنها زندگی و کار می کنیم تقاضای بیشتری داریم چه از نظر زیبایی و چه عملکرد و نوع و میزان کارآیی انرژی درباره نمای ساختمان نیز این مطالبه بایستی بخش مهمی از کار طراحی معمار و در نیاز کارفرما به عنوان موضوعی دارای اولویت باشد.