طراحی ساختمان مسکونی میگون در یکی از مناطق خوش آب و هوای شمال تهران با زمستانهای سرد و خشک کوهستانی واقع شده است و به لحاظ اقلیمی و موقعیت پروژه، یک تناقض بزرگ را با اکثر نقاط تهران به واسطه آلودگی شهری تجربه می کند. که حاصل آن استرس و خطرات بیماری های مختلف می باشد. طرح ساختمان مسکونی مِیگون برای افرادی طراحی شده که به دنبال توقف و استراحت در حومه شهر باشند تا انرژی و آرامش خود را در چنین خانه ای کسب کنند و روزانه با قدرت بیشتری به سمت فضاهای شلوغ شهر بروند.

بزرگترین مانع طراحی پروژه درخواست کارفرما مبنی استفاده از حداکثرهای موجود بود. تا آنجا که سطح اشغال و زیر بنا و ارتفاع ساختمان و طبقات تا آخرین حد مجاز برای این پروژه در نظر گرفته شوند. ساختمان مسکونی میگون در زمینی از جنس سنگ و با اقلیم سرد و خشک واقع شده است. به واسطه رعایت اصول مربوط به محیط زیست و صرفه جویی در ارتباط بصری بین ساختمان و اطراف، طراحی با پیشرفت قابل توجهی همراه بود. در نمای جنوب ساختمان تراس های عریضی به واسطه ضخامت کف و سقف به واحدهای آپارتمانی اضافه شد تا عملکرد به بخش از چهره ساختمان اضافه شود و این ضلع از ساختمان را زنده کند.

کارفرما قصد داشت کلبه وسط باغ را تخریب و عمارت جدیدی در زیربنای وسیع تر متناسب با نیازهای خود احداث کند. در ابتدا دو آلترناتیو کانسپت برایشان طراحی کردیم. یک آلترناتیو با حفظ شرایط موجود و طراحی اکونومی و آلترناتیو دوم با تغییراتی در جانمایی عمارت و طراحی خاص تر. آلترناتیو دوم مورد پسند کارفرما واقع شد. علاقه کارفرما به طبیعت ما را برآن داشت تا با هرچه بیشتر نمودن شفافیت جداره ها در عین از دست نرفتن تعین و شخصیت هر فضا، به دنبال یکپارچه کردن بنا و باغ و بسط فضاهای داخلی به خارج بنا و ارتباط هرچه بیشتر مخاطب با طبیعت باشیم.

خواسته کارفرما این بود که یک تراس وسیع و روباز در طبقه اول و یک فضای نیمه باز در طبقه همکف داشته باشد. پس از طراحی پر و خالی حجم و جانمایی عملکرد‌ها متناسب با خواسته های کارفرما به طراحی فرم پرداختیم. در پی رسیدن به یک ایده منحصربفرد و خاص بودیم که درعین حال ساده ، همساز با عملکرد و سازه و بدور از هرگونه اضافه‌گویی و پیچیدگی بصری باشد.

این پروژه در زمینی قرار می گرفت که از سمت ورودی زمینی تودلی به حساب می آمد و در گودی می نشست اما از سمت پشت به محوطه گسترده که قبلا بستر رودخانه بود مشرف بود. (دیاگرام شماره 1)

سوال پروژه که چگونه می توان به این مسئله متناقض پرداخت که پروژه در عین حال که در گودی قرار گرفته، بتواند خود را بنمایاند و در بین مابقی پروژه ها گم نشود و شخصیت خود را داشته باشد و همچنین مانع اشراف همسایگان بلند قدش بر فضاهای خصوصی و حیاطش بشود.

آپارتمان بلوک شهری با ۵ طبقه مسکونی بر روی پیلوت و ۲ طبقه زیرزمین با اسکلتی موجود موضوع طراحی قرار گرفت. در این مرحله از پروژه لازم بود در مورد پلان داخلی و ارتباط فضای درون با فضای بیرون به وسیله جداره خارجی تصمیم گیری شود. نوع نگاه ویژه کارفرما در مسئله امتداد دید بصری در عین محرمیت فضا موضوعی اساسی در انتخاب نوع برخورد با این پروژه بوده است.در تراز پیاده رو دیوارهای خارجی محوطه کاملا برداشته شد تا واحد تجاری بی هیچ واسطه‌ای در ارتباط با فضای عمومی قرارگیرد.

مرز گسترش یافته، باز‌تولید فضای مرز
چگونگی تعریف مرز میان درون و بیرون در این تیپ از پروژه‌ها موضوعی است که نه تنها ظاهر بیرونی بنا را شکل می دهد بلکه تعریف کننده رابطه میان فضای درون و بیرون ساختمان نیز هست. در سده اخیر و با توجه به تحولات شهرسازی این ارتباط به تنها جداره‌ای نیمه مجوف تبدیل شد که مرزها را از یک نرم فضای متوجه به دو جهت داخل و خارج به جداکننده ای میان این دو‌فضا تبدیل می‌کند و این فرصت فضایی را به حداقل می‌رساند. در‌ این پروژه به واسطه چرخش پوسته های آجری به سمت چهارراه مجاور، فضایی میان پوسته آجری و جداره شیشه ای شکل یافته است که می توان از آن به‌عنوان مرز «گسترش‌یافته» نام برد.

این پروژه به عنوان یک نمونه با ارزش از حفظ یک ساختمان قدیمی در تهران است، در حالی که اکثر بناهای قدیم و مهم تهران در حال تخریب شدن می باشند و جای خود را به مجتمع های مسکونی جدید داده اند. پس از گذشت 20 سال از فرسودگی این خانه که دارای سه طبقه، به همراه زیرزمین و دو طبقه مسکونی، که در یکی از محله های باریک، کم نور و شلوغ تهران واقع شده و از کمبود امکانات رفاهی در داخل و خارج رنج می برد. بنابراین این پروژه به طور کامل مورد بازسازی اعم از: بازسازی و تعمیرات سیستم های ساختاری،تأسیسات مکانیکی و اضافه کردن سطح طبقه سوم به عنوان یک مکان خصوصی بوده است.
اولین قدم، طراحی یک فضای یکپارچه و گسترده قابل سکونت بود. بزرگترین مشکل این خانه، کم نور بودن و تاریکی بیش از حد در مرکز خانه به دلیل فضای تنگ محدوده خانه بوده است. مفهوم اصلی طراحی تعبیه و انتقال نور و رنگ به داخل ساختمان به وسیله یک نورگیر (Void) بوده است که به عنوان خط آسمانه مرکزی بنا تعریف شده است. عرصه های دیگر به طور مرتب به نسبت هسته مرکزی واقع شده اند. طبقه اول به دلیل فعالیت و جنب و جوش زیاد، به عنوان منطقه عمومی در نظر گرفته شده و عرصه های خصوصی مانند اتاق ها به طبقه دوم منتقل شدند. سطح سوم به عنوان یک حیاط خصوصی و خط آسمانه اصلی بنا در نظر گرفته شده است.

دانلود طرح اتوکدی مسجد شامل پلان اندازه گذاری ، نماها ، برش ها می باشد.

برای دانلود به ادامه مطلب مراجعه نمایید….