نقش هوش مصنوعی در معماری
هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) یک سیستم کامپیوتری است که می‌تواند وظایف محول‌شده به انسان را انجام دهد. شبیه‌سازی استدلال، یادگیری از تجربیات، حل مسئله و موارد دیگر از توانایی‌های هوش مصنوعی به‌شمار می‌آید.

هوش مصنوعی برای معماران هم مثل دیگر حوزه‌ها نقش ابزاری قدرتمند را بازی می‌کند. چراکه وظایف تکراری و پردازش اطلاعات را با سرعت و دقت فوق‌العاده بالا انجام می‌دهد. بنابراین طراحان و معماران با استفاده از آن خواهند توانست تصمیم‌‌های بهتری بگیرند و مشکلات را خیلی سریع‌تر و راحت‌تر حل کنند.

کارفرما قصد داشت کلبه وسط باغ را تخریب و عمارت جدیدی در زیربنای وسیع تر متناسب با نیازهای خود احداث کند. در ابتدا دو آلترناتیو کانسپت برایشان طراحی کردیم. یک آلترناتیو با حفظ شرایط موجود و طراحی اکونومی و آلترناتیو دوم با تغییراتی در جانمایی عمارت و طراحی خاص تر. آلترناتیو دوم مورد پسند کارفرما واقع شد. علاقه کارفرما به طبیعت ما را برآن داشت تا با هرچه بیشتر نمودن شفافیت جداره ها در عین از دست نرفتن تعین و شخصیت هر فضا، به دنبال یکپارچه کردن بنا و باغ و بسط فضاهای داخلی به خارج بنا و ارتباط هرچه بیشتر مخاطب با طبیعت باشیم.

خواسته کارفرما این بود که یک تراس وسیع و روباز در طبقه اول و یک فضای نیمه باز در طبقه همکف داشته باشد. پس از طراحی پر و خالی حجم و جانمایی عملکرد‌ها متناسب با خواسته های کارفرما به طراحی فرم پرداختیم. در پی رسیدن به یک ایده منحصربفرد و خاص بودیم که درعین حال ساده ، همساز با عملکرد و سازه و بدور از هرگونه اضافه‌گویی و پیچیدگی بصری باشد.

سبک اسکاندیناوی
برای بررسی سبک‌ های طراحی داخلی ابتدا به سراغ سبک طراحی اسکاندیناوی می‌رویم که از کشورهای شمال اروپا مانند دانمارک، نروژ و سوئد در دهه 1950 سرچشمه گرفت. این سبک با سادگی، عملکرد و مینیمالیسم آن شناخته می‌شود. سبک اسکاندیناوی ترکیب رنگ‌های روشن و مطبوع همراه با رنگ‌های سفید و خاکستری زیاد را در بر می‌گیرد و مبلمان را معمولا از چوب‌هایی با رنگ روشن مانند توس یا کاج انتخاب می‌کنند. در این سبک اغلب خطوط تمیز، مواد طبیعی و نور طبیعی فراوان به چشم می خورد.

در این روش سبک‌ های طراحی داخلی همه‌چیز در مسیر ایجاد یک فضای زندگی آرام و راحت بخ پیش می‌رود تا کاربردی و از نظر زیبایی‌شناسی دل‌پذیر باشد. تاکید بر ایجاد یک ظاهر مینیمالیستی و مدرن با هدف رسیدن به عملکرد و سادگی رخ می‌دهد. طراحی اسکاندیناوی برای کسانی مناسب خواهد بود که می‌خواهند فضای نشیمن آرامی را ایجاد کنند که شیک و کاربردی باشد.

معماری به منزله هنر ایجاد فضایی است که علاوه بر تامین نیاز ساکنان آن، همواره در پی ایجاد ارتباط با محیط اطراف خود می باشد. ساختمان مسکونی بوستان با مساحت 450 مترمربع در سمت جنوبی یکی از خیابان های اصلی تهران واقع شده است که ویژگی های مهم این خیابان وجود درختان متعدد و همچنین شیب طولی از غرب به شرق می باشد.

ساختار اصلی پروژه توجه به معماری ایرانی و هماهنگی با فضای شهری بوده و همچنین گسترش فضای سبز شهری روی نمای ساختمان (با در نظر گرفتن بالکن های سبز) و ارتباط با بام سبز از دیگر نکات مثبت پروژه به شمار می رود که باعث ایجاد ظاهری پویا در منطقه شده است. در ادامه عمده متریال مورد استفاده روی نمای ساختمان، آجر، چوب و فلز می باشد که برای کنترل نور خورشید و حفظ حریم خصوصی با برش CNC به شکل پانل های مشبک درامده اند.

در این خانه، یک زوج به جست و جوی یک زندگی رویایی بوده اند. طراح بعد از گفتگو با اعضای خانواده تصمیمی می گیرد تا نور طبیعی را به فضاها بیفزاید و کیفیت زندگی را بهبود ببخشد. با افزایش نور در فضاهای خانه، این آپارتمان بزرگ تر و روشن تر احساس می شود. این معمار الگوهای رایج در طراحی خانه را فراموش می کند و فضای باز و یکدستی را در خانه ایجاد می کند. توجه به طراحی و فرم و نور و رنگ در کنار عملکرد هایی که کارفرما در این طراحی به جستجوی آن بوده است از چالش هایی است که طراح با آن مواجه می باشد. به دلیل متراژ کم این خانه، فضاها از اهمیت ویژه ای بخوردار هستند،

به همین سبب از فضای زیرپله به عنوان فضای دخیره سازه استفاده می شود و یا اتاق زیرشیروانی به کودکی که در آینده به خانواده اضافه می شود اختصاص می یابد. رنگ اصلی در طراحی داخلی منزل سفید می باشد که به همراه رنگ های روشن و پاستیلی به کاهش استرس اعضای خانواده کمک می کند. لکه های رنگی و بافت های هندسی در این طراحی به صورت پراکنده در طراحی خانه به کار رفته اند تا انرژی را به فضا بازگردانند. چوب روشن استفاده شده در کف سازی و مبلمان ها نیز به عنوان متریال اصلی فضا تعریف می شود که احساس خوشایندی را به ساکنین منتقل می کند.

در گذشته، فضای زندگی انسان در کنار طبیعت بوده، اما امروز به دلیل تعریف فضای معماری در طبقات بالاتر از سطح زمین، این ارتباط تا حدود زیادی از بین رفته است. همچنین بافت قدیم شمال شهر تهران، کوچه باغهای سرسبزی داشته که به تدریج با افزایش ساخت و سازها، سرسبزی خود را از دست داده اند. تلاش برای یافتن راهی در جهت تقویت ارتباط با طبیعت چه به لحاظ بصری و چه به لحاظ فیزیکی، ایده اصلی پروژه را تعریف کرد. در پروسه طراحی پروژه برای تمامی فضاها، با توجه به محدودیتها و ضوابط، هر جا که امکان ایجاد فضای سبز بود، جزئیاتی مناسب طراحی شد. به طور کلی در پروژه، بجز سطوح داخلی فضای زندگی و مسیرهای تردد در مشاعات، تمام سطوح افقی باقیمانده با هدف افزایش حداکثری فضای سبز، به شکل باغچه های بزرگ و کوچک طراحی شد. مهمترین این فضاها، حیاط، بام و حیاط نیم طبقه می باشند.

ایده طرح نما در امتداد ایده اصلی پروژه، بدین صورت شکل گرفت تا کالبد بنا با رفتار طبیعی در برابر دو مسئله مهم-یکی دید و منظر و دیگری ایجاد فضای مناسب برای رشد و گسترش گیاهان-گشوده شود.این گشایش از یک طرف با فاصله گرفتن پوسته نازک کاری از بدنه اصلی ساختمان و از طرف دیگر با گشایش و فاصله گرفتن تدریجی پوسته نازک کاری نما و همینطور چرخش تدریجی عناصر شکل دهنده نما برای به حداقل رساندن سطح پوشش، طراحی شد که فضای رشد و گسترش گیاهان به تدریج تا بازترین قسمت نما فراهم گردید.