نخستین گنبدها به پیش از اسلام و به گنبدهای فیروزآباد در فارس برمی گردد و باید دانست که اسلام این کالبد را از معماری پارتی ایرانی گرفته و محتوای روح اسلامی را در آن دمید. لذا گنبد نه تنها به علل سازه ای بر فراز نمازگزارانی گسترده شده که می خواهند به سفر روحانی آسمان بروند بلکه نمادی است از حقیقت.

بزرگان پژوهش هنر بر این امر صحه می گذارنمان با معماری خیره کنندهد که در هنر سنتی و قدسی، انسان می توانست در سفر معنوی به آسمان راه یابد؛ اما در عصر مدرن راه آسمان مسدود می شود و حقیقت بر انسان مدرن غایب است.
گنبد در عصر هنر قدسی نماد نبوده است بلکه تعیُّن حقیقتی مقدس بوده و امروزه و در عصر غیاب حقیقت باید از نماد حقیقت بهره برد؛ لذا ما گنبد را در عصر امروز علیرغم مرتفع شدن مشکلات سازه ای به دست تکنولوژی، به عنوان نمادی از حقیقت برپا می کنیم. و البته این “نماد حقیقت” در مسجد کلن آلمان برای معاصران عصر پست مدرن و در جامعه مسلمانان سکولار شده ی آلمان به نمادی تبدیل شده که “جنازه حقیقت” را بر دوش می کشد.

این پروژه در زمینی قرار می گرفت که از سمت ورودی زمینی تودلی به حساب می آمد و در گودی می نشست اما از سمت پشت به محوطه گسترده که قبلا بستر رودخانه بود مشرف بود. (دیاگرام شماره 1)

سوال پروژه که چگونه می توان به این مسئله متناقض پرداخت که پروژه در عین حال که در گودی قرار گرفته، بتواند خود را بنمایاند و در بین مابقی پروژه ها گم نشود و شخصیت خود را داشته باشد و همچنین مانع اشراف همسایگان بلند قدش بر فضاهای خصوصی و حیاطش بشود.

طراحی آپارتمان کوچک با متراژ 33 متر مربع
Studio Bazi این فضای 33متر مربعی را به گونه ای هوشمندانه طراحی کرده است که آپارتمان پر از فضاهای ذخیره سازی و عملکردی باشدو همین باعث می شود که خانه بزرگتر دیده شود و امکانات برای زندگی فراهم گردد. این آپارتمان 33 متر مربعی که در مسکو قرار دارد متعلق به مردی تنهاست که خواستار بازسازی این خانه با تمام امکانات مدرن بوده است.
در ادامه نکات رعایت شده در طراحی و تصاویر مرتبط را مشاهده می کنید، که چطور معماران آپارتمان 33 متری این فضا را عملکردی طراحی کرده اند.

خانه و آپارتمان ها مکان هایی هستند که بیشتر عمر خود را در آن ها سپری میکنیم خانه جایی است که با خانواده ها و عزیزان خود در تعامل هستیم در آن استراحت می کنیم ، غذا می خوریم و می خوابیم ، میهمانانمان را میزبانی می کنیم ، به مطالعه و تحصیل می پردازیم و زمان هایی را آزادانه در آن سپری میکنیم . با توجه به اینکه یک خانه برای ساکنانش میتواند چقدر معنی داشته باشد و تا چه اندازه در زندگی کاربران تأثیر گذار باشد، معماران بایستی در طراحی موارد بیشتری را در نظر گرفته و لحاظ نمایند. فرقی ندارد اگر برای نخستین بار در حال طراحی پلان یک خانه هستید و یا بارها اینکار را انجام داده اید. با 10 اشتباه رایج در طراحی پلان های مسکونی با پارساکد همراه باشید تا از این خطاها برای ایجاد یک فضای زندگی راحت و کارآمد بپرهیزید.

1- لابی ورودی تعریف نشده
برخی از طراحان لابی ورودی را فراموش کرده و یا به آن بی توجهی می کنند و مستقیماً درب اصلی ورودی را به فضاهای نشیمن یا پذیرایی میهمان باز می کنند عدم تعریف ورودی و لابی می تواند برای ساکنین ناراحت کننده باشد و با ازبین بردن حریم خصوصی آرامش را بر هم ریزد.هیچ کاربری دوست ندارد در حین تماشای تلویزیون از طریق کسی که درب ورودی را باز می کند قابل رویت باشد پس حتما پیش فضایی را بعد از درب ورودی در نظر بگیرید که حوزه ورودی و دیگر حوزه ها را تعریف کرده و از دید عمومی و مستقیم خارج سازد.

پیتر زومتور با یادآوری دوران کودکی خود گفت: «خاطرات کودکی حاوی عمیق‌ترین تجربه‌های معماری هستند که می‌شناسم. آنها مخزن فضاها و تصاویر معماری هستند که من در کارم به عنوان یک معمار به بررسی آنها می پردازم.» این جملات به مفهومی اساسی طراحی کودک فرندلی اشاره دارد در واقع همه چیزهایی که در سال‌های اول زندگی‌مان با آن‌ها مواجه می‌شویم، از جمله معماری، می‌تواند تأثیر زیادی بر دیدگاه آینده ما از جهان داشته باشد.

هنگامی که فضاها بر اساس نیازهای خاص کودکان طراحی می شوند ، سلامت جسمی و روحی آنها را تحریک می کنند و همچنین به تقویت استقلال، عزت نفس و مهارت های اجتماعی شدن او کمک می کنند. بنابراین، معماران این مسئولیت را دارند تا اطمینان حاصل کنند که کودکان در محیط‌هایی زندگی و بازی میکنند که به رشد سالم بلندمدت آنها کمک می‌کند.
بنابراین، چگونه فضاهای دوستدار کودک طراحی کنیم؟ از برنامه ریزی شهری گرفته تا معماری ، راه حل های ممکن زیادی وجود دارد. اما وقتی صحبت از پرداختن به مقیاس کوچکتر می شود، جایی که با کودکان بیشترین تعامل را دارد، ترکیب این فضاها با مبلمان مناسب بسیار مهم است که مطابق با دستورالعمل های ارگونومیک و ابعاد آناتومیک کودکان طراحی و تولید شده باشد.
اساساً، دو نوع مبلمان کودک وجود دارد: آن‌هایی که با تطبیق با نیازهای ارگونومیک، مراقب از کودکان را تسهیل می‌کنند ودسته دوم که کودک را قادر می‌سازد تا به طور مستقل از آنها استفاده کند و به اندازه کافی، به حرکات و الزامات ایمنی پاسخ دهد. در این مقاله، مورد دوم را از طریق مجموعه‌ای از نمونه‌های مینیاتوری بررسی میکنیم با پارساکد در ادامه همراه باشید…..

صورت مسأله این پروژه روشن بود؛ آپارتمانی نه چندان بزرگ، با چهار طبقه مسکونی، یک طبقه لابی و پارکینگ، و طبقه زیرین آن، فضای خدماتی. زمین پروژه در یکی از کوچه‌های فرعی خیابان دولت واقع شده است و هدف کارفرما از ساخت، سکونت در ساختمان بود و نه فروش. همه اینها حکایت از این داشت که ما با ساختمانی که صرفأ هزینه‌کردن و فروختن برای آن ارزش است، مواجه نیستیم. نکته جالب توجه و حائز اهمیت این بود که کارفرما در اولین مذاکره مشترک، پروژه خود را این‌گونه تعریف کرد: “خانه‌ای طبیعی”. او در واقع، به دو مقوله بسیار مهم و کلیدی اشاره کرد: “خانه” و “طبیعت”.

در این پروژه، تلاش شد در درجه اول، به مسایل مهمی چون جایگاه ورودی، تناسبات، تفکیک عرصه‌های عمومی و خصوصی، توجه به مقیاس انسانی، بهره‌مندی مطلوب از دیدهای جذاب جنوبی و نیز شمالی توجه شود. از این‌رو، در پروسه پرداختن به روابط داخلی پروژه، پلکان سراسری که به دلیل شرایط پارکینگ، در گوشه پلان قرار داشت، با لغزش خود در طبقه اول، خود را به مرکز پلان نزدیک کرد تا روابط داخلی واحدهای مسکونی و تفکیک عرصه‌ها، شرایط مطلوب‌تری پیدا کند. روح حاکم بر معماری آپارتمان‌ها نیز، ساده، بی‌ادعا و به دور از تجملات رایج معماری مسکونی تهران در نظر گرفته شد، فضاهایی که تا حدی، روح خانه و سکونت را در درون خود داشته باشند.