مطالعات طراحی دانشکده معماری ۱۰۵ صفحه + نقشه ها + رندرها + ۳۲ اسلاید – شماره دوم
مقدمه :
از آغاز هیچ نبود، کلمه بود وآن کلمه خدابود.
“انجیل”
معماری به عنوان یکی از عناصر شاخصه فرهنگ هر کشوری محسوب میشود. به بیان دیگر تبلور کالبدی جهان‌بینی، سیاست، اقتصاد، مذهب، هنر و تاریخ در سیمای شهر توسط معماری صورت می‌پذیرد. کالبد شهر آمیخته از عناصری است که پیکره آن را تشکیل می‌دهند و این عناصر با توجه به ویژگی‌های اقلیمی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در هم تنیده می‌شوند و سیمای شهر را باعث می‌شوند. معماری همچون علوم دیگر دارای پایه و اساس علمی می‌باشد که بسته به شرایط سرزمین‌های مختلف اشکال مختلفی را به خود گرفته است
لزوم وجود فضاهای آموزشی درجوامع ازاساسی ترین نیازهای انسانهاست. وجود یک فضایی برای تربیت معماران، که خودواجد شخصیت معماری باشد، دردانشگاه ها الزامی است وباتوجه به اینکه آموزش معماری نه تنها ازراه دیدن بلکه شنیدن وتبادل اندیشه ها می باشد ونیاز به فضاهایی باز برای برقراری مراوده های اجتماعی دارد که برای رشدافکار افراد امری سخت لازم است وکمبود چنین فضایی دردانشکده های امروز به وضوح احساس می شود ونیاز دانشجویان به چنین فضایی روزبه روز بیشترمی شود.
خودفضای دانشکده معماری نیز باید دارای مفاهیم عمیق معماری باشد تاراهگشایی باشد برای تربیت معماران بزرگ برای فردای ایران. چنین فضایی دانشجویان رابرای دیدن، شنیدن ولمس کردن ابعاد وجودی معماری، آماده کرده واین خوددرسی است برای دانشجویان.
جوانان بایدآزاد اندیشیدن وبه پرواز درآوردن اندیشه های خودرا درجایی تمرین کنند وبه اجرادرآورند واین جا مکانی نیست جزء فضاهای آموزشی.
آموزش معماری درایران درابتدا به صورت سینه به سینه وانتقال ازاستاد به شاگرد بود که شاگرد بعداز سالیان درازی به مفاهیم ورازورمزهای معماری پی می برد که براین مبنا به معماران رازیگر گفته می شد. بنیان آموزش آکادمیک معماری به صورت امروزی باتأسیس دانشکده هنرهای زیبای تهران بدست آندره گدار فرانسوی برمبنای نظام آموزشی مدرسه بوزار پاریس بود. این مدرسه دارای نظام آتلیه ای بود که هراستاد آتلیه خودرا داشت. دانشجویان سال بالایی باسال پایینی ها یکجابودند وسال پایینی ها ازتجربیات سال بالایی ها استفاده میکردند که روندی بسیارخوب درآموزش معماری بود.
برای توضیحات بیشتر و خرید آنلاین به ادامه مطلب مراجعه نمائید…
